Ang corruption na bilyon sa taas. Sinabi ko sa inyo ‘yan. And I dare challenge anybody na sabihin nila I am lying. Sinabi ko ‘yan in my own language. Medyo pagkabastos pero sabi ko itong mga mayaman na ginagatasan ang gobyerno pati ang tao. Without declaring martial law, sinira ko ‘yung mga tao na humahawak sa ekonomiya at umiipit at hindi nagbabayad.
They take advantage sa kanilang political power. Ganoon ‘yan. Sakur, ganoon ‘yan. Every election noon o sa ngayon o bukas sabihin nila sa isang kuwarto lang ‘yan, ‘O adre, sinong kandidato natin ngayon? O ikaw diyan, ikaw ang bahala sa ano ha, you raise the funds.’
Lima ata lang ang tao. Isang pamilya lang ang nag-uusap diyan. Ganun nilaro nila ang bayan ko. Kaya ako mamatay, mahulog ‘yung eroplano, p** i, I am very happy. Alam mo bakit? Sabi ko without declaring martial law, I dismantled the oligarchy that controlled the economy of the Filipino people. Ganoon, Sakur, hindi kami. Nagpapakamatay nga itong mga sundalo ko p i** para sa kanila just to prop up a government, ‘yung gobyerno ko, na useless naman kung nandiyan sila.
Kaya ako kung mag-decide kayo na tanggalin ako, mas mabuti. P i*. Kasi ayaw kong maghawak ng gobyerno na wala akong magawa. May mga batas kasi.
Pero ito two years ipitan ito. Ngayon, after two years, ‘pag paalis ako wala pang nangyari, alis ako. At least nakita na ninyo, bahala na kayo. Bahala na kayo. Hindi ko na kontrolado iyan.
Ngayon ‘yung sinasabi nila na “si Duterte hindi statesman”, “masama ang bunganga nagmumura,” o totoo. P** i, totoo. Totoo kasi galit ako sa p i** ninyo. T* i kung anong pinaggagawa ninyo sa bayan ko.
Tayo ang magusap. Kung yayaman ka diyan, mas maligaya ako. Kaibigan kita eh. Iyong may — ‘yung kaibigan kong tumutulong, ‘pag yumaman ka nang yumaman, mas maligaya ako. Tutal ako, happy na ako sa buhay ko. But I want you to get rich. But we have to talk because there is so much that we can do business.
Hindi naman sabihin ng mga Moro na api sila, wala na silang hanapbuhay na maganda. They can have a monopoly of the barge there. Hindi na kami — kaming gobyerno ng Pilipinas, hindi na kami magkarga. Ibuhos mo na lang dito.
Iyong transit niyan, I can concede it to you. But that would… I hope that would come within the next two years. Hanggang two years na lang ako eh. So pero ang tingin ko kaya papunta dito tingin ako sa eroplano, “Ano bang sabihin ko sa kanila doon na in my own words?”
Sabi ko sa lamesa, sabi ko ang oligarchy ng Pilipinas binuwal ko talaga. Iyan ang… Iyan ang sentimiyento ko rin para malaman mo rin.
So I pray and I hope — and I hope and I pray na something will come up. Kaya ako wala akong ano. I assure you kayong mga sundalo, there is never a transaction paper sa table ko. I do not allow — nandiyan si Delfin — your purchases of whatever, barko na — hindi dumadating ‘yan sa Malacañan. It starts and ends with him.
DTI ganun, it starts and ends with the secretary. Ganun ang Tourism. Hindi ako humahawak ng pera kaya ako ‘pag bumira bibira talaga ako kasi wala kang makuha sa akin. Ang dala-dala ko lang ‘yung suweldo ko.
Kaya sabi ko sa anak ko, kay Inday, ano — sabi ko, “Day, p i* ‘wag mong pasukin ‘yang trabaho na ‘yan.” Puwera gaba lang, huwag naman sana masamain ninyo. Sabi ko, magtrabaho ka diyan? Wala kang makuha unless gusto mong mamera, ah kaya. Pero kung sabihin mo magtrabaho ka lang presidente? Susmaryosep.
Suweldo mo 194,000. Ang ibang generals dito mas malaki pa sa suweldo ko, totoo lang. Sinabi ko kay Inday ‘wag kang mag-presidente unless you see something na kaya mo para gawain mo sa bayan. Pero if just a matter of ambition, lay off. Wala ka talagang makuha diyan, pagod lang. Magpunta ka doon sa bukid, kung ano-ano, kung saan-saan ka na lang because of service.
Pero kung sabihin mo na ano — kung hindi ka magnakaw, ah p***… Wala, pagod lang. Unless you are driven by patriotism. O ‘yan, kung gusto mo talaga mag-service sa bayan mo, ah sabi ko — kaya sabi ko sa kanya in English they say, “if you cannot stand the heat in the kitchen, get out.” Sa politika ‘pag mainit ‘yan hindi mo kaya ‘yung ano.
Dito naman ang nagturo sa akin niyan si Delfin Lorenzana when I was still a mayor many, many years ago. Kumakain kami tapos may newspaper. Andiyan na naman o. Sabi ni General Lorenzana, “Alam mo Rod, ‘yang sa politika — sa politika, pildi ang maglagot.” Maglagot ka, masuya ka, talo ka. Iyon ang ating pang-answer sa “if you cannot stand the heat in the kitchen, get out”. Dito sa Pilipinas ‘yan, maglagot ka, pildi ka.